Amb Miquèla Stenta, la fin'amors perdura..
L’IEO (Institut d’Estudis Occitans) d’Avairon, dins l’encastre de son activitat regulara « A la descobèrta d’una òbra », recebiá, lo 5 d’octobre, Miquèla Stenta per presentar son darrièr libre.
Miquèla Stenta, escrivana e occitanista, es totjorn un vertadièr plaser de l’escotar. Çò que ditz es clar, sembla evident. Òm finiriá per se creire saberut…
Cal dire que Miquèla, uèi a la retirada, a ensenhat tota sa vida. Pendent d’annadas a analisat los autors occitans, a començar per Marcèla Delpastre e los Trobadors. Benlèu coneissètz pas aquel cap d’òbra de la literatura de la fin’amors qu’es Flamenca (que benlèu foguèt escrich a Nant de Roergue) ; après escotar Miquèla Stenta, òm ne poiriá parlar un brave brieu…
A la retirada donc contunha son trabalh d’ensenhament e son escritura mai personala. A legir donc, e mai que per l’emocion, Negrelum o la fin de vida de sa maire, Eu (el) , lo paire mòrt en 1968… A largament contribuit amb la còla del « Ceucle occitan setòri » a una novèla edicicon de L’Almanac Setòri e de las ribas de Taur.
Libre mai recent: "Fins'amors triptic... e mai". "Aquela òbra corta e fòrta per son autenticitat tematica, es una longa vibracion musicala, un fremiment continú de voses, de sons de silencis, d'ombras, de tempo mestrejat, d'armonias subtilas organizadas mercè una construccion en tres movements" escriu Florian Vernet que s'i coneis en literatura.
Miquèla Stenta mescla los tempses, lo dels Trobadors e lo de uèi; i apond son florilègi literari e son viscut personal... Uèi encara , la fin'amors perdura...
Miquèla Stenta, escrivana e occitanista, es totjorn un vertadièr plaser de l’escotar. Çò que ditz es clar, sembla evident. Òm finiriá per se creire saberut…
Cal dire que Miquèla, uèi a la retirada, a ensenhat tota sa vida. Pendent d’annadas a analisat los autors occitans, a començar per Marcèla Delpastre e los Trobadors. Benlèu coneissètz pas aquel cap d’òbra de la literatura de la fin’amors qu’es Flamenca (que benlèu foguèt escrich a Nant de Roergue) ; après escotar Miquèla Stenta, òm ne poiriá parlar un brave brieu…
A la retirada donc contunha son trabalh d’ensenhament e son escritura mai personala. A legir donc, e mai que per l’emocion, Negrelum o la fin de vida de sa maire, Eu (el) , lo paire mòrt en 1968… A largament contribuit amb la còla del « Ceucle occitan setòri » a una novèla edicicon de L’Almanac Setòri e de las ribas de Taur.
Libre mai recent: "Fins'amors triptic... e mai". "Aquela òbra corta e fòrta per son autenticitat tematica, es una longa vibracion musicala, un fremiment continú de voses, de sons de silencis, d'ombras, de tempo mestrejat, d'armonias subtilas organizadas mercè una construccion en tres movements" escriu Florian Vernet que s'i coneis en literatura.
Miquèla Stenta mescla los tempses, lo dels Trobadors e lo de uèi; i apond son florilègi literari e son viscut personal... Uèi encara , la fin'amors perdura...
I.P.
